Op een camping in het Groningse Westerbroek woonde een grote groep zwerfkatten. Ze kregen van diverse permanente bewoners te eten en ze wisten overal wel plekjes te vinden om te schuilen. Een ideaal leven is het niet, maar er was niet echt een andere keus. Het grote probleem was dat de groep niet geholpen was. Elk jaar werden er kittens geboren en werd de groep groter en groter…

Om de zoveelste toename te voorkomen nam een bewoner contact met ons op. In totaal zijn er ruim 30 katten gevangen. Toen ze eenmaal bij ons waren ervaarde de camping de aangename rust op het terrein. Al snel kwam de mededeling dat er best wat minder katten terug mochten komen. Voor ons zijn grote dilemma’s omdat onze verblijven eigenlijk standaard vol zitten. Toch zaten er een paar katten tussen die we conditioneel minder goed vonden waardoor we besloten hen te houden. Onder deze katten onder andere kater Wodan.

Wodan is een prachtige grote en hij was veel minder schuw dan de rest van de groep waardoor we mogelijk nog iets met hem konden bereiken. Daarnaast zat hij vrij ‘vol’ in neus en longen waar hij medicatie voor nodig had.

Inmiddels woont Wodan met één van zijn groepsgenoten in verblijf 3 en doet het erg goed. Hij hoeft zich niet meer druk te maken hoe hij aan eten komt, want het staat altijd voor hem klaar. Je ziet hem intens genieten van het zonnetje in de buitenren en wat betreft zijn luchtwegproblemen gaat het meer dan goed.